روایت پاییز ...

روزی که پریشان و بیقرار بودم از فقدانش ، تصور می کردم اگر بیابَمش، آرام میگیرم... اما چه غلط می اندیشیدم ! هرچه به او نزدیک تر می شدم عطشم بیشتر و قرارم کمتر می‌شد ! تا جایی که حس کردم با او یکی شدم و در او منحل ! آنقدر حس سیراب شدن داشتم که نفهمیدم مسیرم خطاست ! یار دلبری می کرد و من در طلبش ... چشمانم کور و گوشم کر شده بود و راه ، هموار... هیچ مانعی بر سر راهم نبود ... تاختم و تاختم چون بسیار در انتظار وصالش بودم ... روایت پاییز ......

در آغاز کلمه بود ، کلمه نزد خدا بود ، کلمه خدا بودآری در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد او بود...حال که این فهم در تو پدیدار گشته و از اعماق وجودت تراوش شده ، پرسش کن و بپرس چه کلمه ای را بر لوح جانت می نشانی؟؟؟و کدام کلمه را با هر آنچه هستی نمایندگی می کنی ؟؟؟ و کدام می شوی ؟؟؟تراژدی/ مصیبتوجود/ ماهیتشک / ایمانعبد / بندهپرسشحال که این فهم در تو پدیدار گشته و از اعماق وجودت تراوش نموده ، چه کلمه ای را بر لوح جانت می نشانی؟؟؟ کدام را بر می گزینی ، کدام را می شوی؟؟؟ کدام را ؟؟؟باز پرسش...نه این بار می گویم در ابتدا پرسش بود...پرسش از کلمات و به چالش کشیدن تقدیس شانپرسش از کلمات و زدودن فریفتارها از قامت شان...چرا که پرسش از شکل کلمات به وادی مفاهیم گام گذاشتن را سهل می نماید و رنج محدودیت های شکل را به گستردگی مفاهیم می کشاند و از تناهی به نامتناهی از کلمات محدود شده در فرهنگ مشخص به جهان شمولی می رساند...پرسش انسان را از بنده بودن به کوبنده راه تحول می بخشد و راه را برای ظهور کلمات برتر هموار می سازد...در ابتدا پرسش بود آری در ابتدا پرسش بودپرسش از چرایی آمدن و رفتناز کجا آمدم و آمدنم بهر چه بود...پرسش از چگونگی بقا و فنابه کجا می روم آخر ننمایی وطنم...پرسش از چیستیپرسشی که به قدمت تاریخ انسان قامت دارد و در هر عصری به تناسب منطق اش به آن پرداخته شده و از مناظر مختلف پاسخ داده شده...یک منظرنشسته و چشم به آسمان دوخته و در انتظار بقای خویش را تصویر نموده...قدم را بر روی زمین نگذاشته و پستی بلندی هایش را حس ننموده ، با خیالات و در دنیای خیال نئشه گشته و در نهایت خماری فاصله ی میان من و تو را با داشتن ها پر نموده و سیزیف وار بار روزمرگی را بر دوش کشیده...منظری دیگرتارک دنیا می ش روایت پاییز ......ادامه مطلب

شهر در خواب است و مردمش در کما...هزاران سال بود که روزهای آخر سال ، شهر در غوغا بود و مردم در هیاهو، خسته از خانه تکانی اما در تکاپوی خرید شب عید...کودکان دست در دست پدر و مادر،گریه کنان ،لابه لای شلو روایت پاییز ......ادامه مطلب

 نشسته بود و چشمانش در انتظار ، خیره مانده بود و تنهایی بی کسی را زمزمه میکرد و به شکاف مینگریست ...چرا که شهامت پذیرش روایت خویش را نداشت و خود را تنها در رابطه معنا مینمود و هم بر خود و هم بر دیگری روایت پاییز ......ادامه مطلب

به دنبال چه میگردی بغیر از اینکه هستی ...چه صدا و لحن قریبی و چه پرسش تامل برانگیزی ...پاسخ را از همین جایی که هست و با کلمات خویش آغاز کرد...مدتی بود میان راه ها می گشت و سرگشته ای بود میان آیینه ها. روایت پاییز ......ادامه مطلب

 قدم به قدم از کلمه ای به کلمه دیگر ...از غم و غصه به رنج و لذت ...از قصه فقدان به پذیرش تراژدی ...از درخود به برای خود ...از من از تو به من و تو ...از منیت به منادیگری ...از لذت به فراتر از آن ...هر روایت پاییز ......ادامه مطلب

 علم بهتر است یا ثروت؟یادم می آید که همیشه از زنگ انشاء بیزار بودم، بدتر از زنگ انشاء، موضوع تکراری "علم بهتر است یا ثروت"، و بدتر از آن جواب تکراری" البته که علم بهتر است"... دو دوست داشتم که همیشه ک روایت پاییز ......ادامه مطلب

من کیستم ؟!پرسشی که دائما در ذهن ماست ...به دنبال نامم یا در پی مفهوم ؟!اگر می خواهم نام باشم و شکل ، که بهترین نام ، اشرف مخلوقات است ! واژه ای ثقیل که می شود وزنه ای بر گردنم ، زنجیری بر پایم و قفلی روایت پاییز ......ادامه مطلب

  سال ها خود را در جریان رود دانش سپردم ، با موانع و سنگ ها رو به رو شدم ، گاه جریان رود آرام بود و گاه پر از خروش ...جایی خراشیده شدم و جایی تراشیده ...به دریا رسیدم و با امواج  آن هم مسیر ...تمام ذر روایت پاییز ......ادامه مطلب

  درونش غوغا بود ... دلش می خواست از رازهای نهفته اش بگوید ... دلش می خواست فریاد بزند و سکوتش را بشکند تا آرام گیرد ... بغض در گلویش نشسته بود ، بغضی مزمن که راه ورود سیلاب اشک را سد کرده بود ! در تن روایت پاییز ......ادامه مطلب